Vanuit de ene voorstelling is het misdadig en dus fout om euthanasie op iemand toe te passen. Vanuit een andere voorstelling is het barmhartig en dus goed om euthanasie op iemand toe te passen.
Is het voorstelbaar dat er iemand zou kunnen zijn, die voor alle mensen zou kunnen bepalen welke voorstelling de juiste is? En wie zou dat dan moeten zijn? En als het voor een aantal mensen niet acceptabel is, dat iemand of een paar mensen gaan bepalen welke voorstelling de juiste is, dan zullen we toch elke voorstelling die iemand heeft moeten respecteren en accepteren? Zoals we ook respecteren en accepteren dat de ene mens een ander geloof aanhangt dan de andere. Zo zijn we toch gekomen aan het grondrecht op vrijheid van godsdienst en vrijheid van meningsuiting?
Als iemand zich vrijwillig door een ander onder water wil laten duwen en dat dan dopen noemt, dan hebben we daartegen toch geen bezwaar? Het wordt pas bezwaarlijk, wanneer zo'n 'doper' iemand tegen zijn wil in onder water duwt, want dan heet het een poging tot verdrinking.
Het is aan te bevelen om eerst met elkaar te overleggen wat wij onder 'leven' en 'doodgaan' zullen verstaan en dan samen kijken of wij verschil van mening daarover zullen moeten accepteren en respecteren, zoals we dat ook doen met de verschillende godsdiensten en meningen. Dan zou iemand die euthanasie toepast net zo beschouwd en behandeld kunnen worden als de 'doper', die mensen onder water duwt. En voordat je tegenwerpt dat 'doden' erger is dan 'dopen', realiseer je dan dat we wel een eenduidige betekenis hebben gegeven aan het 'dopen', maar nog niet aan 'leven' en 'doodgaan'. Vandaar de aanbeveling om eerst daarover te praten, alvorens te beoordelen of 'doden' erger is dan 'dopen'. 't Is maar dat je het weet!
😉
